آشنایی با صرافی یونی سواپ | همه چیز درباره این صرافی غیرمتمرکز!

در این مقاله در مورد آشنایی با صرافی یونی سواپ صحبت خواهیم کرد.

صرافی یونی سواپ چیست و چگونه کار می کند؟

برای آشنایی با صرافی یونی سواپ این گونه بیان میکنیم که: Uniswap یک پروتکل در اتریوم برای تجارت توکن‌های ERC20 بدون نیاز خریداران و فروشندگان به ایجاد تقاضا است. این کار را با استفاده از معادله‌ای انجام می‌دهد که به طور خودکار ارزش را بر اساس میزان تقاضا تنظیم و متعادل می‌کند. به عبارت دیگر Uniswap یک صرافی مبتنی بر اتریوم است که به هر کسی اجازه می‌دهد تا توکن‌های ERC20 را معامله کند. Uniswap V2 در سال ۲۰۲۰ راه اندازی شد و امکان تجارت مستقیم ERC20 به ERC20 را فراهم کرد و مجموعه‌ای از پیشرفت‌های فنی را اضافه کرد. در سال ۲۰۲۰، Uniswap توکن حاکمیت UNI خود را با ایردراپ برای همه افرادی که قبل از اول سپتامبر از این پروتکل استفاده کرده بودند، راه اندازی کرد.

صرافی‌های غیرمتمرکز بسیاری از مشکلات همتایان متمرکز خود از جمله خطر هک، سوء مدیریت و هزینه‌های دلخواه را حل می‌کند. با این حال، صرافی‌های غیرمتمرکز مشکلات خاص خود را دارند، عمدتاً کمبود نقدینگی – که به معنای کمبود پول در اطراف یک بورس است که باعث می‌شود تجارت سریع‌تر و کارآمدتر شود. یونی سواپ سعی می‌کند مشکل نقدینگی صرافی‌های غیرمتمرکز را حل کند و به صرافی اجازه دهد تا توکن‌ها را بدون وابستگی به خریداران و فروشندگانی که این نقدینگی را ایجاد می‌کنند، معامله کند.

چه کسی صرافی یونی سواپ را اختراع کرد؟

برای آشنایی با صرافی یونی سواپ باید بگوییم که یونی سواپ توسط هیدن آدامز ایجاد شد، که برای ایجاد این پروتکل توسط پستی که توسط ویتالیک بوترین، بنیانگذار اتریوم الهام گرفت.

نحوه معامله توکن ها با استفاده از یونی سواپ

پروتکل یونی سواپ از طریق رابط آن در uniswap.exchange قابل دسترسی است. شما همچنین به یک آدرس اتریوم نیاز دارید، برای مثال با استفاده از کیف پولی مانند MetaMask. بنابراین مسلح، می‌توانید توکن‌ها را معامله کنید یا به یک استخر نقدینگی یونی سواپ توکن اضافه کنید. فقط رمزی را که می‌خواهید از آن خارج شوید و نشانه‌ای را که می‌خواهید وارد کنید انتخاب کنید. سپس باید تراکنش را با استفاده از کیف پول خود تأیید کرده و صرافی را تأیید کنید (فراموش نکنید که هر گونه کارمزد اضافی اتریوم را برای صرافی در نظر بگیرید).

از آنجایی که یونی سواپ یک پروتکل قرارداد هوشمند باز است، تعدادی رابط کاربری قبلاً برای آن ایجاد شده است. به عنوان مثال، InstaDApp به شما امکان می‌دهد بدون نیاز به دسترسی به رابط کاربری رسمی یونی سواپ، وجوهی را به استخرهای Uniswap اضافه کنید. رابط‌هایی مانند Zapper.fi به کاربران اجازه می‌دهد تا با استفاده از ETH به جای ETH و توکن دیگری، وجوهی را به استخرهای یونی سواپ اضافه کنند. این رابط حتی راه حل‌های ساده با یک کلیک را برای خرید توکن‌های استخر در ترکیب با استراتژی‌های توکن bZx ارائه می‌دهد.

مقاله پیشنهادی: ۶ اشتباه در صرافی های ارز دیجیتال که ممکن است مرتکب شوید

تبادل یونی چیست؟

برای درک و آشنایی با صرافی یونی سواپ به بررسی تبادل یونی می پردازیم. تبادل یونی یک واکنش شیمیایی است که در آن یون‌ها بین محلول و رزین تبادل یونی مبادله می‌شوند. این رزین از کره‌های پلیمری کوچکی به قطر ۰.۳ تا ۱.۶ میلی متر ساخته شده است. به طور کلی، مبدل‌های یونی یا مبدل‌های کاتیونی هستند که یون‌های با بار مثبت (کاتیون ها) را مبادله می‌کنند یا مبدل‌های آنیونی که یون‌های دارای بار منفی (آنیون ها) را مبادله می‌کنند. این یک فرآیند برگشت‌پذیر است زیرا رزین را می‌توان برای استفاده مجدد بازسازی کرد.

این فناوری تصفیه به طور گسترده‌ای برای تولید آب با خلوص بالا در بسیاری از کاربردها مانند نرم کردن آب تولید شده در صنعت برق و دیونیزه کردن یا دمینرالیزاسیون در بسیاری از فرآیندهای صنعتی استفاده می‌شود.

مقاله مهم: بلاک شدن اکانت در صرافی ها و بلوکه شدن سرمایه و مقایسه صرافی های خارجی با ایرانی

https://bitserver.in/wp-content/uploads/2022/01/famorian-logo-asli-3-3.jpg

فرایند تبادل یونی چیست؟

تبادل یونی فرآیندی است که در آن یون‌های یک بار معین موجود در یک محلول (مثلاً کاتیون‌ها) با جذب روی یک ماده جامد (مبدل یونی) از این محلول حذف می‌شوند تا با مقدار معادلی از یون‌های دیگر جایگزین شوند. همان باری که از جامد ساطع می‌شود. یون‌های دارای بار مخالف تحت تاثیر قرار نمی‌گیرند (TI). یون‌ها اتم‌ها یا گروه‌هایی از اتم‌ها هستند که بار الکتریکی مثبت یا منفی را تحمل می‌کنند. آنها به صورت جفت یا چندتایی دیگر، ماده بسیاری از مواد کریستالی از جمله نمک خوراکی را تشکیل می‌دهند. هنگامی که چنین ماده یونی در آب حل می‌شود، یون‌ها – تا حد قابل توجهی – از محدودیت‌هایی که آنها را در آرایه سفت و سخت کریستال نگه می‌دارد آزاد می‌شوند و با آزادی نسبی در محلول حرکت می‌کنند.

برخی از مواد نامحلول که بارهای مثبت یا منفی بر روی سطوح خود دارند با محلول‌های یونی واکنش می‌دهند تا یون‌های مختلف را به طور انتخابی حذف کنند و آنها را با یون‌های انواع دیگر جایگزین می‌کنند. چنین فرآیندهایی را واکنش‌های تبادل یونی می‌نامند. آنها به روش‌های مختلفی برای حذف یون‌ها از محلول و جداسازی یون‌های انواع مختلف از یکدیگر استفاده می‌شوند. چنین جداسازی‌هایی به‌طور گسترده در آزمایشگاه‌های علمی برای انجام تصفیه‌ها و کمک به تجزیه و تحلیل مخلوط‌های ناشناخته استفاده می‌شوند. مواد تبادل یونی مانند زئولیت‌ها نیز به صورت تجاری برای تصفیه آب (در میان سایر مصارف) و از نظر پزشکی به عنوان کلیه‌های مصنوعی و برای اهداف دیگر استفاده می‌شوند.

واکنش‌های تبادل یونی برگشت‌پذیر و انتخابی هستند. واکنش‌های تبادل یونی توسط قانون تعادل شیمیایی کنترل می‌شوند، یعنی تا زمانی ادامه می‌یابند که غلظت یون‌های مختلف به نسبت‌های دقیق خاصی برسد. ظرفیت تبادل (بر حسب هر لیتر) مهمترین مشخصه یک مبدل یونی است. با قدرت نگهداری یونها تا زمان اشباع مطابقت دارد. بستگی به نوع مبدل دارد (برای مبدل‌های یونی بسیار اسیدی یا قوی بازی: نرخ بازسازی، ترکیب آب مورد تصفیه، نرخ فیلتراسیون و غیره). این ها همگی برای آشنایی با صرافی یونی سواپ لازم و ضروری می باشد.

مقاله پیشنهادی: معرفی ۴ مورد از بهترین صرافی ها برای خرید بیت کوین و صرافی هات بیت چیست؟

تبادل یونی چگونه کار می کند؟

آب از طریق بسترهای رزین‌های تبادل یونی به گردش در می‌آید که در آن یون‌های موجود در محلول به درون دانه‌ها مهاجرت می‌کنند. در اینجا، بر اساس چگالی تغییر نسبی خود (شارژ در حجم هیدراته)، آنها برای سایت‌های مبادله رقابت می‌کنند. خود رزین‌ها دانه‌های متخلخل زیر ۱ میلی متری از پلیمرهای نامحلول با پیوند متقابل بالا هستند که دارای مکان‌های متعدد تبادل یونی قوی هستند.

مقاله پیشنهادی: مقایسه صرافی کوینکس و کوین بیس

دانه‌های دییونیزاسیون یا کاتیونی یا آنیونی هستند و یون‌های H+ را با کاتیون‌ها (مانند Na+، Ca2+ و Al3+) یا یون‌های OH- را برای آنیون‌ها (مانند Cl-، NO3- و SO42-) مبادله می‌کنند. یون هیدروژن از مبدل کاتیونی با یون هیدروکسیل از مبدل آنیون متحد می‌شود و آب خالص را تشکیل می‌دهد. بسترهای رزین تبادل یونی به صورت کارتریج یا سیلندر در دسترس هستند و معمولاً برای مدتی قبل از نیاز به تعویض استفاده می‌شوند. این زمانی اتفاق می‌افتد که کاتیون‌ها و آنیون‌ها جایگزین اکثر سایت‌های فعال H+ و OH- در رزین شده باشند. پس از اتمام، کیت‌ها را می‌توان با شستشو با یون‌های مطلوب، با استفاده از اسیدها و بازهای قوی، بازسازی کرد. این کل فرآیند را معکوس می‌کند و کاتیون‌ها و آنیون‌های ناخواسته را حذف می‌کند. از طرفی نیاز به استفاده از مواد شیمیایی خشن دارد.